طراحی دکوراسیون، نقشه کشی و ساخت و ساز فضاها توسط انسان، قسمتی از طراحی محیطی بوده و ارتباط نزدیکی با معماری دارد. هرچند طراحی جهت ایجاد یک محیط خوشایند به دوران تمدن اولیه بشر برمی‌گردد، رشته طراحی داخلی تقریبا! جدید است. از اواسط قرن بیستم به نوعی از اصطلاح دکوراتیو داخلی استفاده شد که نسبتاً معنا خود را از دست داد، از این رو کلمه‌های توصیفی دیگری مورد استفاده قرار گرفته‌اند. اصطلاح طراحی داخلی نه تنها محدوده وسیع‌تری را شامل شده، بلکه خود را به عنوان یک حرفه جدی معرفی می‌کند.

دکوراسیون داخلی در ارتباط است با هنر و علم ایجاد یک محیط داخلی که برای کاربرانش از نظر زیبایی شناختی خوشایند و از لحاظ کاربری مفید است. دکوراسیون داخلی از سبک‌ها و گرایش‌های مختلفی پیروی می‌کند و آن‌ها را با هم نتیجه می‌دهد تا سبک شخصی کاربر را بیان نماید. به بیان دیگر طراحی دکوراسیون به این می‌پردازد که چگونه می‌توان یک پلان آزاد را با مبلمانی که مکمل فضا است و یا توسط دکوری که جلوه کننده است جفت و جور نمود و یا اینکه جوّ و حالت یک محیط را با نورپردازی و پوشش دیوار دچار تغییر کرد. هر فردی که خانه یا دفتر کاری را دکور نموده است، به نحوی در طراحی دکوراسیون مشارکت کرده است. دکوراسیون داخلی برای عمده‌ی مردم یک سرگرمی است، زیرا بدون نیاز به هیچ مدرک دانشگاهی می‌توانند در ایده‌پردازی به منظور دکور کردن خانه خود مشارکت کنند. معماری داخلی در حقیقت همان ایجاد فضاست، فضایی که در عین زیبایی و اثرگذار بودن کارایی لازم را نیز به همراه داشته باشد. طراح دکوراسیون با ترکیب اصول و ارکان تخصصی معماری داخلی در کنار حس زیبایی شناسی، فضایی را ایجاد می‌کند که بیانگر هویت، نیاز، درک و خواسته‌های طرف مقابلش است. طراحی دکوراسیون داخلی حلقه اتصال بین دو علم معماری و طراحی داخلی است. این رشته از یک طرف همچون علم معماری با ساختمان، اجزاء و عناصر تشکیل دهنده آن ارتباط دارد و از سوی دیگر همچون طراحی داخلی بر فضاهای داخلی تمرکز می‌کند .